Wat moet je nog doen als je met je punkband al je dromen hebt waargemaakt? Als je drie platen hebt gemaakt, honderden optredens hebt gedaan, en het podium gedeeld hebt met al je helden? Gewoon doorgaan natuurlijk!

In 1994 werd I against I opgericht in Dordrecht, onder de rook van Rotterdam. Bob, Jasper en Ronald vinden een uitlaatklep in het spelen van uptempo, melodieuze punkpopliedjes. Voor ze het wisten waren ze de eerste Europese band ooit die werd getekend door Epitaph, het platenlabel van Bad Religion-gitarist Brett Gürewitz. Toevallig ook het label waar al hun favoriete bands op zaten.

Drummer Bill Stevenson en Stephen Egerton van de Descendents produceerden I against I’s debuutplaat Headcleaner, die met nummers als  Maybe Tomorrow en Nailed To The Floor geldt als een klassieker binnen de Nederlandse punkrock.  In de jaren die volgden verschenen nog twee albums en talloze compilaties, en was de band honderden keren te zien door heel Europa, onder andere met Undeclinable Ambuscade, Travoltas, de Descendents, ALL, Pennywise, Heideroosjes, Bad Religion en Blink-182.

In 2008 lijkt het doek voor de band te vallen. Lijkt, want in 2017 staat de band weer op het podium alsof ze nooit zijn weg geweest. Een typisch gevalletje van “The more things change, the more they stay the same.”